"Шұбар тауық" ертегісін сахналау

Бурабай ауданы, Уалиханов  көшесінде  орналасқан «Ақбота» бөбекжайының  І кіші  «Күншуақ» тобында  «Шұбар тауық» ертегісі  сахналанды. Ертегіні  жоспарлауда балалардың жас ерекшелігін ескердік.  Бұл жердегі  басты мақсатымыз: балаларды ертегіні зейін қойып, аяғына дейін тыңдауға үйрету. Тәрбиешінің сұрақтарына анық жауап беруге, бірінің бірі жауабын тыңдауға, өз өздеріне сенімділікке, кейіпкерлерге деген мейірімділік, аяушылық сезімге тәрбиелеу. Белсенді сөз қорларын дамыту. Ертегіміз қысқа да әрі нұсқа түрде өтті.  Сахналық қойылымымыз ата аналардың көмегімен  кішкентай ғана бүлдіршіндерімізге өте қызықты болды. Балалардың киімдері әрі сахналауда болған заттардың арқасында ертегіміз жанданып, жүрекке бара білді деп ойлаймыз.

Автор: Ертеде бір шал мен кемпір өмір сүріпті, олардың Шұбар тауығы болыпты. Бір күні тауық жай емес, алтын жұмыртқа тауыпты. Шал мен кемпір қуаныпты. 
Шал: Кемпір, жұмыртқаны жарып көрсек қайтеді, мүмкін ішінде гауһар тас бар шығар? 
Автор: Шал жұмыртқаны қасықпен ұрып-ұрып сындыра алмапты. 
Кемпір: Әкелші мен жарып көрейін. 
Автор: Кемпір де жұмыртқаны ұрып-ұрып сындыра алмапты. Тарсылды естіген тышқан інінен шығып, үстелдің үстімен жүгіріп бара жатып, жұмыртқаны құйрығымен қағып кетеді. Жұмыртқа еденге түсіп жарылып қалады. Шал мен кемпір жылайды. 
Шұбар тауық: Ата, әже жыламаңыздар! Мен сендерге алтын емес жай жұмыртқа тауып беремін. 
Автор: Көп кешікпей тауық бір себет ірі де тәтті жұмыртқа тауып береді. Осылайша олар бақытты өмір сүре береді 
 

- Балалар: - Шұбар тауықпен бірге, ән айтып, би билейік. 

«Балапан» әні барлық балалар бірге шырқайды.

Автор: Балалар осымен біздің сахналық қойылымымыз аяқталды.